به ادامه تقسیمات کشوری در شهرستان تاکستان توجه کنید.....
بعد از اینکه در سال 1359 از نظر تقسیمات سیاسی تاکستان به شهرستان
تبدیل می شود. باز تغییرات ادامه پیدا می کند که البته همگی این تغییرات به کم شدن وسعت این
شهرستان و اضافه شدن به شهرستان های همجوار می انجامد ، به طوری که ابتدا مرز شمالی شهر
به استان گیلان مرتبط بوده که با دست اندازی شهرستان قزوین قسمت زیادی از ایلات قاقازان ( حدود
100 روستا ) به آن شهر واگذار کی گردد. در غرب تعدادی از روستاها از دهستان های افشاریه و
دودانگه به بخش آوج که از بخش های شهرستان بوئین زهرا می باشد تعلق می گیرد. و در قسمت
شرق نیز اکثر روستاهای دهستان رامند جدا شده ، باز شهرستان قزوین لطف نموده به جهت بی سر
پرست نماندن ، قیومت این صغار را به عهده گرفته آن را به خاک خود اضافه می کند. حال این همه
بریدن از خاک یک شهرستان و اضافه کردن به شهرستان دیگر به چه دلیلی صورت گرفته است ، بماند!
از جمله مسائل بسیار قابل توجهی که در تقسیمات سیاسی این منطقه وجود دارد این است که قسمت
عمده ای از ساکنان بوئین زهرا و تمام مردم بخش آوج برای رسیدن به مرکز شهرستان خود باید از داخل
شهر تاکستان عبور کنند و بعد از طی مسافت زیاد به مرکز شهرستان خود برای انجام امور اداری برسند
که برای این افراد بسیار بهتر و راحت تر این بود که از نظر تقسیمات سیاسی جزء شهرستان تاکستان
به حساب می آمدند ( دقت در نقشه هایی که تقسیمات کشوری را در زمان های مختلف نشان می
دهد مطلب را بیشتر روشن می کند. )
تقسیمات سیاسی جدید :
شهرستان تاکستان در غرب استان قزوین واقع شده است در تقسیمات سیاسی سال 1365 این
شهرستان دارای یک بخش مرکزی با پنج دهستان و 419 روستا بوده است که در سال 1369 به دو
بخش مرکزی و ضیاء آباد با 8 دهستان و 348 روستا تبدیل می شود و در اواخر همین سال یک
دهستان از آن جدا شده و به شهرستان قزوین واگذار می گردد. براساس تقسیمات داخلی این
شهرستان تا نیمه اول سال 1374 شامل دو بخش ضیاء آباد و مرکزی بود که به ترتیب دارای 4 و 3
دهستان ( جمعا هفت دهستان ) بودند و در سال 1377 این شهرستان دارای 205 روستا می باشد
که از این تعداد 110 روستا دارای سکنه و 95 روستا خالی از سکنه هستند. براساس آخرین تقسیمات
داخلی این شهرستان به چهار بخش مرکزی ، ضیاء آباد ، خرمدشت ( نهاوند ) و اسفرورین تقسیم
گردیده است.
